ေမေမေၿပာေသာ ေမေမႏွင္႔ေဖေဖအေၾကာင္း

ဒီပို႔စ္ေလးကိုမေရးခင္မွာ..ကိုယ္ေၿပာခ်င္တာေလးတစ္ခုကိုေၿပာပါရေစ။

ကိုယ္ကစာအေရးအသားအရမ္းေကာင္းလွတဲ႔သူတစ္ေယာက္လဲမဟုတ္ေၾကာင္း

အားလုံးကို၀န္ခံပါရေစ။ကိုယ္ဒီေခါင္းစဥ္ေလးနဲ႔ကိုယ္႔ရဲ႔Blogကိုစတင္လိုက္ရတာက

ေတာ႔…ကိုယ္ကလူေတာ္ေတာ္မ်ားမ်ားရဲ႔အေၾကာင္းကိုအရမ္းကာေရာစိတ္၀င္စား

တယ္။တစ္နည္းေၿပာရရင္(အားမနားတမ္းကုိယ္ကိုယ္ကိုယ္ေၿပာရရင္)အရမ္းစပ္စု

တတ္တဲ႔သူပါ။အဲဒီထဲမွာ..ကိုယ္စိတ္၀င္တစားအရွိဆုံးက ကိုယ္ရဲ႔ ေဖေဖ နဲ႔ေမေမ

အေၾကာင္းပါဘဲ။



ကိုယ္တို႔မိသားစုမွာကုိယ္အၾကိဳက္ဆုံးအခ်က္ကအေဖေရာအေမရာကကိုယ္တို႔ကုိ

သူငယ္ခ်င္းေပါင္းေပါင္းေပးတာပါဘဲ။အဲဒါကိုအခြင္႔ေကာင္းယူၿပီးကုိယ္တို႔ေမာင္ႏွမ

ေလးေယာက္ကေမေမ႔ကိုသူတို႔ရ႔ဲရည္းစားဥိီးကာလကစၿပီးကိုယ္တို႔ေမြးလာခဲ႔တဲ႔ကာ

လအထိေမေမနဲ႔ေဖေဖရဲ႕အခ်စ္ဇာတ္လမ္းကုိခေရေစ႔တြင္းက်ေမးပါေတာ႔တယ္..

ေမေမေၿပာပုံအရေမေမနဲ႔ေဖေဖကဘုန္းၾကီးေက်ာင္းမွာေတြ႔ၾကတာဆိုဘဲ။ေဖေဖက

ရြာမွာၾကိီးၿပင္းၿပီးေမေမကေတာ႔ရန္ကုန္ၿမိဳ႕ၾကီးသူစစ္စစ္ပါ။ေမေမကေတာ္ေတာ္

ေလးကိုလွပၿပီးကုိယ္လုံးကိုယ္ထည္ကလဲေတာ္ေတာ္ေတာင္႔ေတာင္႔ေၿဖာင္႔ေၿဖာင္႔ပါ

ဘဲ၊မိန္းမတို႔ဘုန္းဆံထုံးဆိုတဲ႔အတိုင္းေမေမဆံႏြယ္ေတြဟာရွည္လ်ားနက္ေမွာင္ၿပီး

အေတာ္ေလးရွည္ပါတယ္။သူမ်ားေတြကေမေမ႔ကိုေၿပာၾကတယ္၊ဒုတိယခင္သန္းႏု

တဲ႔။(ကိုယ္အေမမို႔လိုကိုယ္မႊန္းတာမဟုတ္ပါ..အခုေတာ႔ အေတာ္ေလး၀ေနပါၿပီ)

ကိုယ္တ္ို႔ေဖေဖကလဲရြာမွာေနေပမဲ႔ေခသူတစ္ေယာက္ေတာ႔မဟုတ္ခဲ႔ပါဘူး။

ရြာကအပ်ဳိေတြဆိုေဖေဖကိုအရမ္းခ်စ္ၾကတာ၊လူတိုင္းလိုလိုအေဖကိုခ်စ္ၾကတာပါ၊

ဘာလို႔လဲဆိုေတာ႔ေဖေဖကအရမ္းမ်က္ႏွာခ်ဳိတယ္၊ၿပီးေတာ႔လူတိုင္းေပၚကိုလဲအရမ္း

အနစ္နာခံတယ္၊အရမ္းလဲသေဘာေကာင္းတယ္၊ ေၾသာ္

ရီစရာတစ္ခုေၿပာရဦးမယ္၊ေဖေဖကရွပ္အက်ီၤီရယ္ေခါင္းေလာင္းေဘာင္းဘီရယ္ဘိနပ္

ရယ္ကိုအေရာင္ဆင္ဆင္ေလးေတြ၀တ္တတ္တယ္တဲ႔။တစ္ခါကရွပ္အက်ီၤအစိမ္းရယ္

ေဘာင္းဘီအစိမ္းရယ္ဘိနပ္အစိမ္းရယ္၀တ္္လာလို႔ေမေမသူငယ္ခ်င္းေတြကေနာက္

ၿပီးေေဖေဖကိုနာမည္ေပးထားတယ္။ကိုေတာက္တဲ႔ တဲ႔။

ေမေမတို႔လမ္းထိ္ပ္ကဘုန္းၾကီးေက်ာင္းမွာအေဖရဲ႔အစ္ကိုကုိယ္႔ရ႕ဲဘၾကီးဘုန္းၾကီးက

ေက်ာင္းထိုင္ပါတယ္။တစ္ေန႔ေတာ႔ေမေမကသူအေမကုိယ္႔ဖြားဖြားႏွင္႔အတူဆြမ္းခ်ဳိင္႔

လာပို႔တာကိုေဖေဖၿမင္ၿပီးကတည္းကေမေမ႕ကိုအရမ္းစြဲလန္းသြားခဲ႔ပါတယ္။ရြာကိုမ

ၿပန္ေတာ႔ဘဲရန္ကုန္မွာဘဲေနမယ္လို႔ဘဘဘုန္းၾကီးကိုေလ်ွာက္ၿပီးရန္ကုန္ကဘဲည

ေက်ာင္းဆက္တက္ၿဖစ္ပါတယ္။ကံေကာင္းခ်င္ေတာေမေမရဲ႔အစ္ကိုနဲ႔ေဖေဖနဲ႔ကည

ေက်ာင္းမွာတစ္ခန္းထဲေလ၊ေဖေဖကေတာ႔သူေယာက္ဖေလာင္းၾကီးကိုဖားရတာေပါ႔။

ေမေမအစ္ကိုကလည္းေဖေဖကိုအရမ္းခ်စ္တာ။ေေမေမကမရမ္းၿခံေက်ာင္းသူေလ၊

ေန႔လည္ဆိုရင္ေဖေဖကေမေမၾကိဳက္တဲ႔ခေရပန္းေလးေတြသီၿပီးေမေမဆီကိုအၿမဲ

သြားသြားေပးတယ္။လက္သစ္ပန္းဆက္သမားကိုဗ်တၱေပါ႔။

ေက်ာက္တိုင္ေက်ာက္တုေတြေတာင္ႏွဲ႔ပါမ်ားရင္နဲ႔ေသးတာဘဲ။ေမေမႏွလုံးသားက

ဘာသားနဲ႔ထုထားတာမုိ႔လို႔လဲ။ေမေမလဲယိုင္တာေပါ႔။ေမေမသူငယ္ခ်င္းေတြကေတာ႔

တားတာ၊ေဖေဖ႔ကိုဘုန္းၾကီးေက်ာင္းသားတဲ႔ဘာမက္ေနတာလဲဆိုၿပီးဒါေပမယ္႔ေမေမ

ကေတာ႔ေဖေဖကိုခ်စ္အေၿဖေပးၿပီးၿပီ။ခ်စ္သူၿဖစ္စကလဲၿဖစ္ၿပန္အရမ္းခ်စ္ၾကတဲ႔သူ

ေတြလဲၿဖစ္ၿပန္ဆိုေတာ႔ၾကားေလေသြးရင္ေတာင္ေ၀းမွာဆိုးတယ္ဆိုတဲ႔အခ်ိန္ေပါ႔၊

တစ္ရက္ဆြမ္းခ်ဳိင္႔ပို႔ရင္းေဖေဖနဲ႔ေမေမအေၾကာင္းကိုဖြားဖြားေရာဘဘဘုန္းၾကီးပါသိ

သြားတယ္။ဖြားဖြားကလဲေမေမကိုအၿပင္ေပးမထြက္ေတာ႔ဘူး။ေက်ာင္းလဲေပးမတတ္

ေတာ႔ဘူး။အိမ္ကေနဘဲစာက်က္ၿပီးအၿပင္ေၿဖေၿဖခိုင္းတယ္၊ၿပီးေတာ႔အလုပ္ေတြပဲဖိ

ခိုင္းတယ္၊အင္းအဲဒီအခ်ိန္တုန္းကဆိုေမေမ႔ဘ၀မီးလိုပူၿပင္းေနမွာဘဲေနာ္။ေမေမ႔ကို

သနားလိုက္တာေမေမရယ္။ေဖေဖ႔က်ေတာ႔လည္းဘုန္းဘုန္းကေဖေဖကိုပညာေရး

တစ္ပိုင္းတစ္စနဲ႔ဒီစိတ္ေတြြ၀င္ရမလားဆိုၿပီးသူ႔ညီနဲ႔ေမေမ႔ကိုသေဘာမတူၿပန္ဘူး။

အဲဒီမွာေဖေဖနဲ႔ေမေမအတြက္ၿမွားနတ္ေမာင္ကၾကည႔္မေနႏုိင္ဘူးေလ၊ဖြားဖြားရဲ႔အ

ေမကိုယ္တို႔ရဲ႔ဘြားဘြားကေဖေဖကိုအရမ္းခ်စ္တာအဲဒါနဲ႔ဘြားဘြားကဖြာဖြားမသိ

ေအာင္ ေမေမကိုေခၚထုတ္ ရုပ္ရွင္ေတြဘာေတြၾကည္႔

ေလ်ွာက္လည္ၿပီးမွၿပန္လာၾကတာ..အဲဒီလိုနဲ႔ဘဲေနလာၾကတာ..တန္ေဆာင္မုန္းလ

ၿပည္႔ေက်ာ္တစ္ရက္ေန႔သူခိုးၾကီးေန႔ဟာေဖေဖတို႔အတြက္အမွတ္တရၿဖစ္ဖို႔အခ်ိန္

တန္လာခဲ႔တယ္။အဲဒီေန႔ကဘြားဘြားကေမေမကို6း00ေလာက္လာေခၚတယ္။ဖြား

ဖြားကလဲသိေပမယ္႔သူ႔အေမဆိုေတ႔ာမေၿပာရဲဘူးေပါ႔။ေမေမကလည္းအရင္လိုလည္

မယ္္ဘဲထင္ၿပီးလိုက္လာခဲ႔တယ္။ေဖေဖကိုလဲဘြားဘြားကအဲဒီလိုဘဲေၿပာၿပီးေခၚလာ

ခဲ႔တာ၊ၿပီးေတာ႔ဘူတာရုံကိုသြားေတာ႔ေဖေဖနဲ႔ေမေမနဲ႔ကလဲေၾကာင္ေနတာေပါ႔၊ဘယ္

လိုမွလဲမၿပင္ဆင္ထားဘဲနဲ႔။ၿပီးေတာ႔ဘြားဘြားကဘယ္ေလာက္သေဘာေကာင္း

လိုက္သလဲေနာ္။ပိုက္ဆံကိုလုံလုံေလာက္ေလာက္ထည္႔ေပးလိုက္ေသးတယ္။ကိုယ္႔

ဖြားဖြားကအခုထိေၿပာလို႔မဆုံးဘူးေလ…က်ီးမႏုိးညမွာသမီးတစ္ေယာက္လုံးအခိုးခံရ

တယ္တဲ႔...ဟိ ဟိ

ေမေမတို႔မုိးကုတ္ကိုေရာက္လာခဲ႔တယ္။မိုးကုတ္မွာဘဲစီးပြားေရးလုပ္ၿပီးကိုယ္တို႔ကို

ပညာေတြသင္ေပးခဲ႔တယ္။ေဖေဖကယိုးဒယားကိုေက်ာက္သြားသြားေရာင္းရတယ္။

အဲဒီတုန္းကေရးတဲ႔စာေတြေရာအရင္သမီးရည္းစားဘ၀ တုန္းကေရးခဲ႔တဲ႔စာေတြပါ

ေပါင္းလိုက္တာ Hand Bag

အိတ္(ခရီးသြားတဲ႔အိတ္)အၿပည္႔ဘဲ၊ကိုယ္တို႔ဆိုခုထက္ထိဖတ္တုန္း။ေဖေဖကစာအ

ေရးအသားအရမ္းေကာင္းတယ္။ေမေမေၾကြတာလဲမဆန္းပါဘူး။တစ္ခ်ဳိ႔စာေတြမွွာရင္

ခေရပန္းေၿခာက္ကေလးေတြေတာင္ရွိေသးတယ္။

အခုထက္ထိလဲေဖေဖကခေရပန္းေတြရရင္ေမေမ႕ကိုေပးေနဆဲပါဘဲ…အဲဒီအခါေမ

ေမ႔မ်က္ႏွာကရွက္ၿပဳံးေလးေတြ ဟာကိုယ္႔အတြက္မရိုးႏုိင္တဲ႔ အၿပဳံးေလးတစ္ခုပါဘဲ။