မိုက္ကယ္ဂ်က္ဆင္

ႏွလုံးေသြးေၾကာပိတ္ရင္းေသဆုံးရတာၿဖစ္ပါတယ္။

ဒီေန႔မနက္ ၃း၂၀ မိနစ္ေလာက္ကေသဆုံးတယ္လို႔သိရပါတယ္။

မိုက္ကယ္ဟာ အသက္ ၅၀ မွာ ေသဆုံးခဲ႔ၿခင္းၿဖစ္ပါတယ္။

အေသးစိတ္ကို ဒီမွာ ဖတ္ႏုုိင္ပါတယ္။

ပုံကို ဒီက ယူပါတယ္ရွင္႔။

Read More ->>

ရထားေပၚက အခ်ဥ္ေလး

ေၿပာရမွာနည္းနည္းေတာ႔ရွက္တယ္။ဒါေပမယ္႔လည္းေၿပာခ်င္တယ္။

တစ္ရက္ကိုယ္ရယ္၊ကိုယ္႔ရဲ႕မ်က္မွန္ေလးရယ္၊ေနာက္ကိုယ္႔သူငယ္ခ်င္းေကာင္ေလးႏွစ္ေယာက္ရယ္စီးတီးေဟာလ္မွာထမင္းစားေသာက္ၿပီး

ရထားနဲ႔ၿပန္လာၾကတယ္။ကိုယ္တို႔ကရထားစီးရင္အၿမဲတမ္းအေရွ႕ဆုံးအတြဲမွာဘဲစီးတယ္။ေနရာရလို႔ေလ။အဲဒီေန႔ကလည္းအေရွ႕ဆုံးတြဲကို

လာခဲ႔ၾကတယ္။ရထားကမလာေသးဘူး။လာဖို႔ႏွစ္မိနစ္လိုေတာ႔တယ္။ေစာင္႔တဲ႔လူကလည္းမ်ားလာၿပီ။ႏွစ္မိနစ္ေလာက္ေနေတာ႔ရထားဆိုက္

တယ္။ကိုယ္တို႔ေလးေယာက္လည္းအေၿပးတက္တာေပါ႔။အဲမွာထိုင္ခုံမွာထိုင္တဲ႔ေကာင္ေလးတစ္ေယာက္ကိုကိုယ္ေတြ႔တယ္။အဲဒီေကာင္

ေလးကလည္းေခ်ာလုိက္တာမွငါးရွဥ္႔ကေတာင္အေဖေခၚရမလို။ကိုယ္႔မ်က္စိထဲမွာေၿပာတာေနာ္။ကိုယ္နဲ႔ကိုယ္႔မ်က္မွန္ေလးကတစ္ခုေတာ႔

ေကာင္းတယ္။သူလည္းေကာင္မေလးေခ်ာေခ်ာေတြ႔ရင္ငမ္းႏုိင္သလို၊ကိုယ္႔ကိုလည္းသူကငမ္းခြင္႔ေပးထားေတာ႔ကိုယ္႔အတြက္ကဂြင္ေလ။ဒါ

ေပမယ္႔ခက္တာကစင္ကာပူမွာကမ်ားေသာအားၿဖင္႔ေကာင္မေလးေတြမွသာလွတာ။ေကာင္ေလးေတြၾကည္႔လို္က္ရင္မ်က္မွန္တပ္ရင္တပ္၊မ

တပ္ရင္မ်က္ႏွာမွာ၀က္ၿခံဗလပစ္နဲ႔၊အဲဒါမွမဟုတ္ရင္မီးေခ်ာင္းေတြမီးေခ်ာင္းေတြဆိုတာတစ္ေခါင္းလုံးကိုထြန္းထားတာ။အဲ..

တစ္ခ်ဳိ႕အဲဒါေတြတစ္ခုမွမၿဖစ္ဘဲေတာ္ေတာ္ေလးေခ်ာေနရင္ေဂ်ာ္တကီးေတြၿဖစ္ၿပန္ေရာ။ငမ္းရတာေတာ္ေတာ္မလြယ္တာ။အဲဒီေကာင္က

ေလးကေတာ႔မ်က္မွန္လည္းမတပ္၊၀က္ၿခံလည္းမရွိ၊ဆံပင္ကလည္းနီညဳိရင္႔ေရာင္ေလးနဲ႔။အရမ္းကိုၾကည္႔လုိ႔အဆင္ေၿပပါတယ္။

ၿဖစ္ခ်င္ေတာ႔ကိုယ္တုိ႕ကထုိင္စရာမရဘူးအဲဒါနဲ႔အဲဒီေကာင္ေလးရဲ႕ထုိင္ခုံနားမွာမတ္တပ္ေလးရပ္ေနမိတယ္။ကိုယ္ကကိုယ္႔သူငယ္ခ်င္း

ေကာင္ေလးႏွစ္ေယာက္နဲ႔ကိုယ္႔ရဲ႕မ်က္မွန္ေလးကို ” ေဟ႔ဟိုမွာၾကည္႔စမ္း။ အခ်ဥ္ေလး အခ်ဥ္ေလး” ဆိုၿပီးၿပလုိက္တယ္။ အခ်ဥ္ေလး

ဆိုတာက ေတာ္ေတာ္ေလးသန္႔လို႔ဆင္လို႔ အဆင္ေလး လုိ႔ေၿပာတာပါ။အဲဒီမွာ အသံတစ္သံထြက္လာတယ္။

မခ်ဥ္ပါဘူး။ခ်ဳိပါတယ္တဲ႔။ဟာ။။အဲဒီကိုယ္ေတာ္ကကိုယ္႔ကိုၿပန္ေၿပာတယ္။

ကိုယ္ေလအရမ္းရွက္သြားတယ္။သူ႔ပုံစံေလးကလုံး၀ၿမန္မာလို႔မထင္ရဘူး။သူေခ်ာတဲ႔ပုံစံကစင္ကာပူေခ်ာ

နည္းမ်ဳိးကိုယ္လည္းဘယ္လိုမ်က္ႏွာထားရမွန္းမသိဘူး။တစ္လမ္းလုံးဘာလုပ္လို႔ဘာကိုင္ရမွန္းမသိဘူး။ေကာင္ေလးကေတာ႔

ၿပဳံးစိၿပဳံးစိနဲ႔။ေနာက္ေတာ႔သူကအရင္ဆင္းသြားတယ္။မဆင္းခင္ကိုယ္တို႔ကိုႏွဳတ္ဆက္သြားတယ္။ဟီးဟီး။ရွက္လိုက္တာေနာ္။

တကယ္။တကယ္။

Read More ->>

တစ္ဦးတည္းေသာတူေတာ္ေမာင္ေမြးေန႔

ွ


ဇြဲရိႏၵ တဲ႔။
ႏွစ္ႏွစ္ေၿမာက္ေမြးေန႔ပါ။
အန္တီေတာ္ခ်င္သူမ်ားစာရင္းေပးသြင္းႏုိင္ၾကပါၿပီရွင္။

Read More ->>

ေမေမစု ေမြးေန႔

မေန႔က ဇြန္လ ၁၉ ရက္ေန႔။

ကိုယ္တို႔ၿမန္မာႏုိင္ငံကိုသူ႕ကၽြန္ဘ၀မွလြတ္ေၿမာက္ေအာင္ကယ္တင္ေပးခဲ႔တဲ႔ၿမန္မာတစ္မ်ဳိးသားလုံးရဲ႕လြတ္လပ္ေရးဖခင္

ဗိုလ္ခ်ဳပ္ေအာင္ဆန္းရဲ႕သမီးၿဖစ္သူ(သို႔မဟုတ္)ၿမန္မာၿပည္သူေတြရဲ႕ဆင္းရဲစုတ္ၿပတ္သတ္ေနတဲ႔ဘ၀ကိုမၾကည္႔ရက္မၿမင္

ရက္လို႔သူမဘ၀သူမမိသားစုတစ္စုလုံးနဲ႔ရင္းကာလြတ္လပ္ၿခင္းရဲ႕အရသာဒီမိုကေရစီရရွိေရးအတြက္တုိက္ပြဲ၀င္ေနတဲ႔ဒီမို

ကေရစီရဲ႕ မိခင္ေမေမစုရဲ႕ ၆၄ ႏွစ္ေၿမာက္ေမြးေန႕မဂၤလာပါ။

သူမဟာကိုယ္႔ဘ၀ရဲ႕အားအက်ရဆုံး၊ေလးစားရဆုံးမိန္းမၿမတ္တစ္ေယာက္ပါ။သူ႕ဘာသာသူေအးခ်မ္းစြာခ်စ္ေသာ

ခင္ပြန္းႏွင္႔သားႏွစ္ေယာက္နဲ႔အတူေနႏုိင္ပါရက္နဲ႔နိမ္႔က်ေနတဲ႔ၿမန္မာၿပည္လူေနမွဳအဆင္႔အတန္း၊ငတ္ၿပတ္ေနတဲ႔ၿမန္မာ

ေတြရဲ႕ဘ၀ကိုမၾကည္႔ရက္လို႔ၿမန္မာႏုိင္ငံကိုၿပန္လာၿပီးစစ္အုပ္ခ်ဳပ္မွဳေအာက္ကလြတ္ေၿမာက္ေအာင္ကယ္တင္ဖို႔

ေရာက္ရွိလာတဲ႔နတ္သမီးတစ္ပါးပါ။

ကိုယ္ေလတံဆိပ္ေတြအမ်ဳိးမ်ဳိး၊ရာထူးေတြအမ်ဳိးမ်ဳိးယူထားတဲ႔စစ္ဗိုလ္ခ်ဳပ္ေတြအစားအရမ္းကိုရွက္မိပါတယ္။ေတာ္ေတာ္

လည္းစက္ဆုပ္ရြံရွာမိပါတယ္။တပ္မေတာ္ဆိုတာကတိုင္းၿပည္တစ္ခုမွာလိုကိုလိုအပ္ပါတယ္။ဒါေပမယ္႔အဲဒီတပ္မေတာ္က

တိုင္းၿပည္ကိုကာကြယ္ဖုိ႔ပါ။တုိင္းၿပည္ကိုေရာင္းစားဖုိ႔မဟုတ္ပါဘူး။အရင္ကအရမ္းခ်မ္းသာခဲ႔တဲ႔ႏုိင္ငံအခုလည္းသယံဇာတ

အေနနဲ႔ခ်မ္းသာေနဆဲပါ။ဒါေပမဲ႔ၿပည္သူေတြကေတာ႔ဒီစစ္အစိုးရလက္ထပ္မွာေတာ္ေတာ္ေလးငတ္ၿပတ္တဲ႔ဒဏ္ကိုခံေနရပါ

တယ္။အရင္ကရန္ကုန္တကၠသိုလ္မွာတၿခားႏုိင္ငံကေက်ာင္းသားေတြေတာင္လာတက္ရတယ္တဲ႔။ခုမ်ားေတာ့အဲဒါေတြဟာ

ပုံၿပင္လားလုိ႔ထင္ရေလာက္ေအာင္ၿမန္မာ႔ႏုိင္ငံရဲ႕ပညာေရးစနစ္ကေတာ္ေတာ္ကိုဆုိးရြားပါတယ္။ပညာေ၇းစနစ္ဆိုး၇ြားတာ

ကအဆန္းမဟုတ္ပါဘူး။တုိင္းၿပည္ကိုအုပ္ခ်ဳပ္မင္းလုပ္ေနတဲ႔သူကအထက္တန္းေက်ာင္းထြက္တဲ႔။အရမ္းကိုရွက္မိပါတယ္။

သူမ်ားတိုင္းၿပည္ေတြရဲ႕၀န္ၾကီးေတြကေအာက္စဖို႕ဒ္ကေဒါက္တာဘြဲ႔ရတာတို႔ဘာတို႔။

ကိုယ္႔ႏုိင္ငံေခါင္းေဆာင္ေတြကေတာ႔ရက္စက္တဲ႔ေနရာမွာေဒါက္တာဘဲြ႕၇ထားတာေလ။

ကိုယ္တို႔ေတြလည္းသူမ်ားႏုိင္ငံမွာဘယ္အလုပ္လုပ္ခ်င္ပါ႔မလဲ။ကိုယ္ခ်စ္တဲ႔ကိုယ္႔ႏုိင္ငံမွာဘဲအလုပ္လုပ္ခ်င္တာေပါ႔။ဒါေပ

မယ္႔လည္းမိသားစုစား၀တ္ေနေ၇းမွအဆင္မေၿပတာ။


ေတာ္ပါၿပီ။က်က္သေရယုတ္တာေတြမေၿပာေတာ႔ဘူး။ေမေမစုေမြးေန႔မွာ။

၆၄ႏွစ္ေၿမာက္ေမြးေန႔မွသည္ ေမေမစုအသက္ရာေက်ာ္ရွည္ပါေစဆုေတာင္းရင္း….


ပုံကို ဒီဆိုဒ္ ကကူးယူပါတယ္ရွင္။

Read More ->>

အေလာင္းေတာ္ကႆပခရီးစဥ္ အပိုင္း ၃

ေရတြင္းေလးေရာက္ၿပီးခရီးဆက္ခဲ႔ၿပန္ေတာ႔သဘာ၀အေလ်ာက္ၿဖစ္ေနတဲ႔ေက်ာက္ေလွကားတစ္ခုကိုေတြ႔တယ္။

အဲဒီေက်ာက္ေလွကားအဆုံးမွာေတာ႔ ရွင္မဟာကႆပအေလာင္းေတာ္ရုပ္အေလာင္းထားရွိရာဂူေပါက္၀ကိုေတြ႔ခဲ႔ရေတာ႔တယ္။

ဂူေပါက္၀မွာေရႊဆိုင္းမ်ားခ်ထာၿပီးေက်ာက္တုံးၾကီးတစ္ခုဂူတံခါးလိုပုံစံမ်ဳိးဂူေပါက္ကိုပိတ္ထားတယ္။

ဟိုတေလာကကေတာင္သတင္းတစ္ခုၾကားမိလိုက္ေသးတယ္။အဲဒီဂူတံခါးကငလ်င္လွဳပ္သလိုၿဖစ္ၿပီးနည္းနည္းဟသြားတာ၁၅

မိနစ္ေလာက္ၾကာေတာ႔သူအလိုအေလ်ာက္ၿပန္ပိတ္သြားတယ္တဲ႔။တကယ္႔ကိုထူးဆန္းပါတယ္။

ေနာက္တစ္ခုကေတာ႔ကိုယ္တို႔အသိတစ္ေယာက္ကအဲဒီမွာတရားသြားထိုင္တာအရမ္းထူးဆန္းတာေတြနဲ႔ၾကဳံေတြ႕ခဲ႔ရတယ္။

တရားထိုင္ေနတုန္းအာရုံထဲမွာဂူထဲ၀င္လို႔ရတာတို႔၊ေနာက္ၿပီးနန္း၀္နန္းစားနဲ႔အမ်ဳိးသမီးတစ္ေယာက္ေရွ႕မွာလာရပ္တာမ်ဳိးတို႔ၾကဳံရတယ္တဲ႔။

ေနာက္လူေၿပာမ်ားတာတစ္ခုကေတာ႔အဲဒီအေလာင္းေတာ္ကႆပဂူထဲကိုစီးၿပီးၿပန္ထြက္လာတဲ႔ေၿမာင္းေလးတစ္ခုရွိတယ္။အဲဒီကေနဆြမ္း

ေတြဘာေတြထည္႔ၿပီးလွဴလို႔ရွိရင္ခြက္ကေတာ႔ၿပန္ေမ်ာလာတယ္တဲ႔။ဆြမ္းေတြေတာ႔ၿပန္ပါမလာေတာ႔ဘူးလို႔ေတာ႔ေၿပာတယ္။ကိုယ္ေတြ

ေတာ႔မၾကဳံခဲ႔႔ရပါဘူး။ေရွးယခင္ကရွင္မဟာကႆပအေလာင္းေတာ္မထရ္ၿမတ္ငယ္စဥ္ေတာင္ေက်းကေလးဘ၀ကၾကက္ငယ္

ကေလးတစ္ေကာင္ကိုဖုိခေနာက္ဆိုင္မွာထည္႔ၿပီးပိတ္ထားခဲ႔မိလို႔အဲဒီၾကက္ငယ္ကေလးကအသက္ဆုံးခဲ႔ရတယ္။အရွင္ၿမတ္ကရဟ

ႏ ၱာၿဖစ္တဲ႔အခ်ိန္မွာအဲဒီအၿပစ္ကိုၿပန္ၿမင္ၿပီးသူခႏၶာ၀န္ခ်တဲ႔အခါမွာဒီေတာင္သုံးလုံးဆိုင္ၿဖစ္ေနတဲ႔ေနရာမွာလာၿပီးခ်ရတာၿဖစ္ပါတယ္ရွင္။

ရဟႏၱာတစ္ပါးေတာင္မွသူလုပ္ခဲ႔တဲ႔၀ဋ္ေၾကြးကိုၿပန္ၿပီးဆပ္ရတယ္။၀ဋ္ေၾကြးပါရင္ဆပ္ကိုဆပ္ရမွာဘဲ။


ကိုယ္တို႔မိသားစုအေလာင္းေတာ္ကႆပဂူေပါက္ကိုေရႊဆိုင္းေတြဘာေတြကပ္ၿပီးအေပၚကိုၿပန္တက္ခဲ႔ၾကတယ္။ၿပီးေတာ႔ကိုယ္တို႔မိသားစု

သုံးေယာက္ဆင္ႏွစ္စီးန႔ဲေတာထဲမွာရွိတဲ႔လြမ္းေစတီကိုသြားခဲ႔ၾကတယ္။ခုနကဘုရင္ၾကီးကသူ႔မိဖုရားကိုလြမ္းလုိ႔တည္ခဲ႔တဲ႔ေစတီမုိ႔လုိလြမ္းေစ

တီလို႔သိရပါတယ္။အဲဒီေစတီေလးကအၿဖဴေရာင္ထုံးသကၤန္းနဲ႔႔႔ပါ။စိတ္ကိုၾကည္လင္ေစပါတယ္။အရမ္းလည္းလြမ္းခ်င္႔စဖြယ္ေကာင္းပါတယ္

။ဆည္းလည္းသံေလးေတြနဲ႔စိတ္က္ုိလန္းဆန္းေစပါတယ္။ေနာက္ေတာ႔ကိုယ္တို႔အဲဒီကေနၿပန္လာၾကတယ္။ေနေတာ္ေတာ္ေစာင္းေနၿပီ။

ေတာင္ေပၚမွာရွိတဲ႔ဘုန္းၾကီးေက်ာင္းမွာဘဲညအိပ္ၿဖစ္တယ္။အဲဒီကဘုန္းၾကီးကေၿပာတယ္။မုိးတြင္းဘက္ဆိုရင္ညက်ရင္ေတာထဲမွာရွိတဲ႔

က်ားေတြကအဲဒီဘုန္းၾကီးေက်ာင္းေၿခရင္းမွာလာလာအိပ္တယ္တဲ႔။ကိုယ္တို႔ေတာ႔အဲဒါေတြမသိပါဘူး။အဲဒီဘုန္းၾကီးေက်ာင္းကေကၽြးတဲ႔

သတ္သတ္လြတ္ထမင္းနဲ႔ဟင္းကေကာင္းတာဘဲသိတယ္။ဟီးဟီး။


ေနာက္ရက္က်ေတာ႔ကိုယ္တို႔ေတာင္ေပၚကေနၿပန္ဆင္းခဲ႔ၾကတယ္။သစ္လုံးစခန္းမွာကားယူၿပီးခရီးကေနၿပန္လာခဲ႔ၾကတယ္။အၿပန္လမ္းမွာ

ေတာ႔ “ ကိုၾကီးေက်ာ္၊တို႔ကိုၾကီးေက်ာ္” လို႔နာမည္ၾကီးတဲ႔ ကိုၾကီးေက်ာ္စံၿမန္းတဲ႔ပခန္းနတ္နန္းကို၀င္ခဲ႔ၾကတယ္။ပခန္းနတ္နန္းကို၀င္ဖုိ႔

ေခ်ာင္းတစ္ခုကိုၿဖတ္ရတယ္။အဲဒီေခ်ာင္းကကားၿဖတ္လို႔မရလို႔ဒီဘက္ကမ္းမွာကားထားၿပီးေလွနဲ႔ကူးခဲ႔ၾကတယ္။အဲဒီအခ်ိန္က

ပခန္းပြဲရာသီမို႔လူေတြကၾကက္ပ်ံမက်စည္ကားလွပါတယ္။ေခ်ာင္းတစ္ဖက္ကမ္းေရာက္ေတာ႔ႏြားလွည္းေလးနဲ႔တူေပ်ာ္ေပ်ာ္ပခန္းပြဲေတာ္

သြားစုိ႔ေနာ္ဆိုသလိုဘဲဖုန္တစ္ေထာင္းေထာင္းလမ္းကိုႏြားလွည္းနဲ႔လာခဲ႔ၾကတယ္။ပခန္းကိုၾကီးေက်ာ္ရုပ္တုမွာပိုက္ဆံေတြဘာေတြဆက္ၿပီး

ၿပန္လာခဲ႔ၾကတယ္။

ပခန္းေရာက္ၿပီးေတာ႔အၿပန္ပုခုကၠဴဘက္ကမ္းမွာရွိတဲ႔တန္႔ၾကည္ေတာင္ကို၀င္ဖူးခဲ႔ၾကတယ္။ၿပီးေတာ႔ေညာင္ဦးဘက္ကိုဇာတ္နဲ႔

ၿပန္ကူးခဲ႔ၾကတယ္။ပုဂံမွာဘုရားေတြဖူးရင္းသုံးညေလာက္အိပ္ခဲ႔ၾကတယ္။ပုဂံဘုရားေတြဆိုကိုယ္ကအဲဒီအတြင္းဘက္

ေလွကားကေနအေပၚကိုအရမ္းတက္ခ်င္တာ။ငယ္ငယ္တုန္းကေတာ႔တက္ခြင္႔ေပးတယ္။အခုတ၀က္ေလာက္ထိဘဲတက္လုိ႔ရေတာ႔႔တယ္

။ပုဂံကဘုရားေတြအေၾကာင္းနည္းနည္းၿပန္ေၿပာၿပမယ္ေနာ္။မွတ္မိသေလာက္ေပါ႔။ကိုယ္တို႔ပထမဆုံးဖူးတာေရႊစည္းခုံဘုရား။အရမ္းတန္ခိုး

ၾကီးၿပီးအရမ္းလည္းဆုေတာင္းၿပည္႔တဲ႔ဘုရားပါ။ေနာက္အာနႏၵာဘု၇ား။မတ္တပ္ရပ္ရုပ္ပြားေတာ္၄ဆူရဲ႕တစ္ဆူခ်င္းတိုင္းမွာ

ထူးၿခားခ်က္ေလးေတြရွိတယ္။ၿပီးေတာ႔ေလးဆူလုံးကအနီးကၾကည္႔ရင္တစ္မ်ဳိး၊အေ၀းကၾကည္႔ရင္တစ္မ်ဳိးသိပ္ထူးဆန္းတယ္။

ေရွးပုဂံေခာတ္ကနည္းပညာရွင္ေတြမ်ားေတာ္ေတာ္ကိုအံၾသဖို႔ေကာင္းေလာက္ေအာင္ေတာ္ၾကတာကိုအာနႏၵာဘုရားၾကီးကသက္ေသၿပေန

တယ္။ေနာက္တစ္ဆူကေတာ႔ ထုမွာဓမၼာရံလို႔နာမည္ၾကီးတဲ႔ဓမၼာရံဘုရားပါဘဲ။ပုဂံကဘုရားေတြထဲမွာထုထည္အၾကီးဆုံးလုိ႔ေၿပာပါတယ္။

ေနာက္ေလာကနႏၵာဘုရားပါဘဲ။အဲဒီဘုရားေပၚတက္လိုက္တာနဲ႔မေဟာ္ဂနီပြင္႔ရဲ႕အန႔႔ံကလူကိုဆြဲေဆာင္ေနပါတယ္။ေနာက္ဗူးဘုရား။

ဧရာ၀တီၿမစ္ကမ္းေပၚေမးတင္ထားၿပီးတည္ထားခဲ႔တဲ႔ဘုရားပါ။ဘုရားေပၚကေနလွမ္းၾကည္႔လိုက္လို႔ၿမင္ရတဲ႔ရွဴခင္းအလွက

တသက္မေမ႔ႏုိင္စရာပါ။ေနာက္ဥာဏ္ေတာ္အၿမင္႔ဆုံးဘုရားၿဖစ္တဲ႔သေဗၺညဳဘုရားပါ။ကိုယ္အရမ္းကိုမွတ္မိေနတဲ႔၊အရမ္းကိုစိတ္မေကာင္း

ၿဖစ္ခဲ႔ရတဲ႔ဘုရားတစ္ဆူရွိပါတယ္။မႏုဟာဘုရားလို႔ေခၚပါတယ္။ဘုရားဆင္းတုေတာ္ၾကီးကခန္းလုံးၿပည္႔ၾကီးမားၿပီးေတာ႔ရင္ဘတ္ေတာ္ဟာ

မုိ႔ေမာက္ေနတဲ႔ပုံစံပါ။မႏုဟာဘုရင္စစ္ရွဳံးလို႔အက်ဥ္းစံတာကိုေဖၚၿပတဲ႔သေဘာပါ။အရမ္း၀မ္းနည္းဖို႔ေကာင္းပါတယ္။ဘုရားကို

ဖူးရင္းနဲ႔အရမ္းကိုစိတ္ေလးေနတဲ႔ပုံစံမ်ဳိးပါ။ေနာက္ရွိပါေသးတယ္။မမွတ္မိေတာ႔လို႔ပါ။

ပုဂံကေနကိုယ္တို႔ၿပန္လာခဲ႔ၾကပါတယ္။လူေတြလည္းအရမ္းကိုေမာပန္းေနပါၿပီ။ခရီးတစ္ေလွ်ာက္လုံးကားေမာင္းရတဲ႔ေဖေဖကလည္းေတာ္

ေတာ္ေလးေမာေနပါၿပီ။ေနာက္က်ရင္လည္းၾကဳံရင္ၾကဳံသလို “မ်က္မွန္ေလး ခရီးသြားေနသည္”

ကိုတင္ပါ႔မယ္။ဟီးဟီး။ေက်းဇူးတင္ပါတယ္။

Read More ->>

ကိုယ္႔ရဲ႕သူငယ္ခ်င္း

ကိုယ္႔သူငယ္ခ်င္းတစ္ေယာက္အေၾကာင္းေရးခ်င္ပါတယ္။ကိုယ္ကအေပါင္းအသင္းအရမ္းမင္ပါတယ္။ေမေမတို႔ဆိုကိုယ္႔ကိုအေပါင္းအ

သင္းအရမ္းမင္လို႔ခဏခဏဆူပါတယ္။ဒါေပမဲ႔ကိုယ္ကလည္းမရပါဘူး။သူငယ္ခ်င္းမွမရွိရင္ကိုယ္႔ဘ၀ၾကီးကမၿပည္႔စုံသလိုလိုနဲ႔။အဲဒီထဲက

မွကိုယ္ရဲ႕အခင္ဆုံး၊အခ်စ္ဆုံးသူငယ္ခ်င္းတစ္ေယာက္အေၾကာင္းေရးခ်င္ပါတယ္။


သူ႕နာမည္ကို ငယ္ေလး လို႔ဘဲမွတ္ထားရေအာင္ေနာ္။ငယ္ေလးနဲ႔ကိုယ္နဲ႔ကကြန္ပ်ဴတာေရာက္မွခင္တယ္ဆိုေပမဲ႔ ကိုယ္တို႔ေတာ္ေတာ္

ေလးခင္ခဲ႔ၾကတယ္။ ကိုယ္လည္းသူ႕ကိုအရမ္းခ်စ္သလို သူလည္းဘဲကိုယ္႔အေပၚမွာ အရမ္းသံေယာဇဥ္ရွိပါတယ္။ ဘယ္ေလာက္ထိခ်စ္

လည္းဆိုရင္ ကိုယ္တို႔ႏွစ္ေယာက္ကို သူငယ္ခ်င္းေတြက အခ်စ္ေတာ္ေတြထင္ၾကတယ္။ကိုယ္တို႔ႏွစ္ေယာက္ကလည္း အခ်စ္ေတာ္ေတြ

ထက္ေတာင္မွပိုခ်စ္ခဲ႔ၾကပါတယ္။ ႏွစ္ေယာက္စလုံးလည္းရည္းစားမထားၿဖစ္ခဲ႔ၾကဘူး။သူကအရမ္းကိုပြင္႔လင္းရုိးသားတဲ႔သူတစ္ေယာက္ပါ။

ကိုယ္ကလည္းပြင္႔႔ပြင္႔လင္းလင္းရွိမွၾကိဳက္တဲ႔သူစားမ်ဳိး။တစ္ခ်ိဳ႕ေသာမိန္းကေလးမ်ားကအရမ္းကိုလ်ဳိ႕၀ွက္ပါတယ္။ကိုယ္အဲဒီလိုလူမ်ဳိးကို

မၾကိဳက္ဘူး။ကိုယ္႔စိတ္ထဲမွာအဲဒီလိုမိန္းကေလးမ်ဳိးကိုကုတ္ကၿမင္းလို႔ဘဲသေဘာထားတယ္။ကိုယ္႔ရဲ႕ငယ္ေလးကေတာ႔အဲဒီလိုမ်ဳိးမဟုတ္

ဘူးရွင္႔။ကိုယ္လည္းအဲဒီလိုမ်ဳိးမဟုတ္ဘူး။မေကာင္းတာမဟုတ္တာလုပ္ၿဖစ္ရင္ေတာင္မွေပၚတင္ဘဲ။ကိုယ္လုပ္ထားတာဘဲ။အဲဒီကရလာတဲ႔

အက်ဳိးဆက္ကိုေတာ႔ကိုယ္ခံရမွာဘဲ။ဒါသဘာ၀ဘဲ။ကိုယ္နဲ႔ငယ္နဲ႔ကစိတ္တူကိုယ္တူပါဘဲ။ကိုယ္တို႔ေတြအရမ္းခင္အရမ္းခ်စ္ၾကတာကိုကိုယ္႔

တို႔အိမ္ေကာငယ္ေလးတို႕အိမ္ေကာပါသိထားၾကတယ္။အေပါင္းအသင္းမင္တာကိုဆူတဲ႔ေမေမကေတာင္ကိုယ္နဲ႔ငယ္ေလးသံေယာဇဥ္ကိုသိ

ေတာ႔ဘာမွမေၿပာဘူး။ငယ္ေလးမွာေမာင္ေလးတစ္ေယာက္ရွိတယ္။၀ိုင္းတဲ႔။ၿပီးေတာ႔ငယ္ေလးကေခြးေလးေတြဆိုသိပ္ခ်စ္သိပ္ၿမတ္ႏုိးတတ္

တာ။သူတို႔တိုက္ခန္းေလးမွာအေမႊးစုတ္ဖြားေခြးေလးေတြငါးေကာင္ေတာင္ရွိတယ္။ၿပီးေတာ႔ငယ္ေလးအၿမဲလုပ္တဲ႔အက်င္႔ကဆံပင္ၿပဳၿပင္ၿခင္

းပါဘဲ။သူရဲ႕ဆံပင္ကအေၾကေကာက္လုိပုံစံမ်ဳိး။အဲဒါကိုတပတ္တခါေလာက္ဆံပင္ဆိုင္သြားရတယ္။ေခါင္းေလွ်ာ္စက္ဆြဲေပါင္းတင္၊မရုိးႏုိင္

ေအာင္ကိုသြားတယ္။သူတို႔မိဘႏွစ္ပါးကအိမ္ေထာင္ေရးသိပ္အဆင္မေၿပေပမဲ႔ဒီေမာင္ႏွမေယာက္ကိုေတာ႔လိုေလေသးမရွိေအာင္ထားပါ

တယ္။သူတို႔စီးပြားေရးကေတာ္ေတာ္ေလးေၿပလည္ပါတယ္။ငယ္ေလးတို႕ကပထမေတာ႔ၿမဳိ႕ထဲမွာေနပါတယ္။ေနာက္ေတာ႔သူ႔ေမေမကၿမဳိ႕

ထဲကလူမ်ားတယ္ဆိုၿပီးေၿမာက္ဒဂုံကိုေၿပာင္းခဲ႔ၾကတယ္။အဲဒီမွာေတာ႔ၿခံေလး၀န္းေလးနဲ႔။ၿပီးေတာ႔သူတို႔ေနတဲ႔ရပ္ကြက္ကသန္႔ပါတယ္။အဲဒီ

မွာဇာတ္လမ္းကစေတာ႔တာဘဲ။သူတို႔ေၿမာက္ဒဂုံေၿပာင္းသြားေတာ႔ကိုယ္သူတို႔အိမ္ကိုသိပ္မေရာက္ၿဖစ္ေတာ႔ဘူး။သိပ္မေရာက္ဘူးဆိုေပမဲ႔

ေန႔လည္က်ေတာ႔ေက်ာင္းမွာေတြ႕၊စေနေန႔ဆိုရင္သူတို႔အိမ္သြား၊တပတ္တခါေလာက္မွသြားၿဖစ္တယ္။သူ႕နဲ႔ကိုယ္နဲ႔ညေနပိုင္းသင္တန္းတစ္

ခုတူတူတက္ၿဖစ္ၾကတယ္။သူကိုေကာင္ေလးတစ္ေယာက္ကအသည္းအသန္လုိက္တယ္။အဲဒီေကာင္ေလးကိုကုိယ္ကသိပ္ၾကည္႔လုိ႔မရဘူး။

ကိုယ္ကၾကည္႔မရေတာ႔ငယ္ေလးကလည္းေ၀ါင္ေ၀ါင္ေရွးေပါ႔။ဘယ္ေလာက္ခ်စ္ဖို႔ေကာင္းတဲ႔ငယ္ေလးလည္းေနာ္။ေနာက္ေတာ႔အဲဒီေကာင္

ေလးလည္းစိတ္ပ်က္သြားတယ္ထင္ပါတယ္။မလိုက္ေတာ႔ဘူး။အဲဒီလိုနဲ႔ေနလာလိုက္တာတနဂၤေႏြေန႔တုိင္းသူ႕အိမ္မေရာက္ၿဖစ္တာကိုယ္အ

တြက္ေနာင္တရစရာၿဖစ္လာခဲ႔တယ္။ငယ္ေလးတုိ႔ကခရစ္ယာန္ဘာသာ၀င္ၿဖစ္တဲ႔အတြက္ဘုရားရွိခိုးေက်ာင္းကိုတနဂၤေႏြေန႔တိုင္းသြားရပါ

တယ္။အဲဒီမွာေဒၚငယ္ေလးတို႔ဇာတ္လမ္းကစေတာ႔တာ။ဘာေတြဘယ္လိုၿဖစ္ကုန္မွန္းမသိဘူး။ကိုယ္စေနေန႔သူတို႔အိမ္ေရာက္ေတာ႔ကိုယ္နဲ႔

သူနဲ႔လမ္းထိပ္မွာမုန္႔သြား၀ယ္စားၾကတယ္။အဲဒီမွာ၀က္သားကင္ေရာင္းတဲ႔ဆိုင္ကအစ္ကိုၾကီးတစ္ေယာက္နဲ႔သူနဲ႔မ်က္လုံးခ်င္းေတြစကား

ေၿပာေနၾကၿပီေလ။ကိုယ္လည္းသိတာေပါ႔။အရမ္းလည္းအံၾသမိတယ္။ပြင္႔လင္းတတ္တဲ႔ငယ္ေလး၊ဘာလို႔ဒီကိစၥက်ေတာ႔ကိုယ္႔ကိုမေၿပာတာ

လဲ။ကိုယ္ေတာ္ေတာ္ေလးေဒါသထြက္ေနၿပီ။အၿပန္လမ္းမွာကိုယ္သူ႕ကိုေမးရေတာ႔တာေပါ႔။နင္တုိ႕ကဘယ္လိုလဲဘာလဲညာလဲေပါ႔။သူကအ

ခုမွဇာတ္လမ္းအစဘဲရွိေသးတာတဲ႔။ဘာမွမဟုတ္ေသးဘူးတဲ႔။ကိုယ္လည္းေၾကာင္သြားတယ္။အဲဒီလူပုံစံကမိန္းမက်မ္းေၾကမဲ႔လူပုံစံမ်ဳိး။

ကိုယ္လည္းသူ႔အေမကိုေၿပာၿပလိုက္တယ္။သူအေမကလည္းသူတို႔အိမ္ေထာင္ေရးအဆင္မေၿပတာကတဘက္၊စီးပြားရွာတာတဘက္နဲ႔ဆို

ေတာ႔သူ႕ကိုသိပ္ဂရုမစိုက္အားဘူး။အဲဒီမွာေဒၚငယ္ေလးတို႔လြတ္ခ်င္တာလြတ္ကုန္ေတာ႔တာဘဲ။ဒီလိုနဲ႔ေနလာၾကတာသုံးလေလာက္လည္း

ၾကာေရာငယ္ေလးကကုိယ္႔ကုိေၿပာပါတယ္။သူနဲ႔အဲဒီကိုေက်ာ္ၾကီးဆိုတဲ႔သူနဲ႔ဖုံးေၿပာၿဖစ္ၾကတယ္တဲ႔။ကိုယ္လည္းေၾကာင္သြားတာေပါ႔။ဘယ္

လုိကေနဘယ္လိုရတယ္ဆိုတာမေမးေတာ႔ပါဘူး။ကိုယ္လည္းငယ္ေလးကိုဂရုစိုက္ရုံမွတပါးဘာမွမတတ္ႏုိင္ဘူးေပါ႔။ေက်ာင္းလည္းၿပီးသြား

ေတာ႔ကိုယ္နဲ႔ငယ္ေလးနဲ႔သိပ္မေတြ႔ၿဖစ္ၾကေတာ႔ဘူး။ဖုံးနဲ႔ေတာ႔အဆက္အသြယ္ရွိတာေပါ႔။ကုိယ္လည္းလုပ္ငန္းခြင္၀င္ရတယ္ေလ။

ငယ္ေလးကေတာ႔သူ႔အိမ္မွာဘဲ။ကိုယ္တစ္လေလာက္ေနေတာ႔သူ႔အိမ္သြားေတာ႔သူကသူနဲ႔ကိုေက်ာ္ၾကီးနဲ႔ရည္းစားၿဖစ္သြားၿပီတဲ႔။အရမ္းကို

ပြင္႔လင္းရုိးသားတဲ႔ငယ္ေလး၊ကေလးတစ္ေယာက္လိုအၿပစ္ကင္းစင္တဲ႔ငယ္ေလး၊အဖုိဆိုလို႔ယင္ဖိုေတာင္မသန္းဖူးတဲ႔ငယ္ေလး။ကိုယ္ေလ

အရမ္းစိတ္မေကာင္းၿဖစ္ခဲ႔ရတယ္။ကိုယ္သူ႔ကိုေခ်ာ႔တစ္ခါေၿခာက္တစ္လွည္႔တားခဲ႔ပါတယ္။မၿမင္ဖူးေတာ႔မူးၿမစ္ထင္သလိုၿဖစ္သြားတယ္ပဲလုိ႔

ကိုယ္ယူဆတယ္။ကိုယ္႔ကိုအဲဒီလူနဲ႔မိတ္ဆက္ေပးတယ္။ကိုယ္ေလစဥ္းစားလုိ႔မရဘူး။ဘြဲ႔ႏွစ္ဘြဲ႔ရထားတဲ႔ငယ္ေလးဘယ္လိုၿဖစ္သြားတာလဲလို႔

။ထားပါေတာ႔ေလ။ရည္းစားဆိုတာၿပတ္ခ်င္ရင္ၿပတ္လုိ႔ရေသးတယ္ဆိုၿပီးကိုယ္လည္းနည္းမ်ဳိးစုံနဲ႔ၾကိဳးစားရေတာ႔တာေပါ႔။ကိုယ္ၾကိဳးစားေန

ဆဲမွာဘဲသုံးေလးလေလာက္က်ေတာ႔ကိုယ္သူ႔အိမ္ကိုေရာက္ေတာ႔ကုိယ္တို႔လမ္းေလွ်ာက္ထြက္ရင္းနဲ႔ကိုေက်ာ္ၾကီးနဲ႔ေတြ႔ၿပီးအဲဒီနားကလက္

ဘက္ရည္ဆိုင္ထိုင္ခဲ႔ၾကတယ္။အဲဒီမွာငယ္ေလးကကုိယ္႔ကိုေၿပာတယ္။သူတို႔မနက္ၿဖန္ခိုးေၿပးေတာ႔မယ္တဲ႔။ဟာ။ဒီစကားကိုၾကားလိုက္ရတဲ႔

အခ်ိန္မွာကိုယ္႔နားထဲကိုအက္ဆစ္ေတြေရာသံရည္ပူေတြေရာေလာင္းခံလုိက္ရသလိုမ်ဴိးပါဘဲ။ကိုယ္လည္းတားတယ္။မလုပ္ပါနဲ႔ေပါ႔။ကိုယ္အ

ရမ္းလည္းတားေရာသူတို႔ကေအးေအးအဲဒါဆိုလည္းမလုပ္ေတာ႔ဘူးေပါ႔ေနာ္။ကိုယ္အခ်ဳိသတ္တာကိုခံလိုက္ရတယ္။ကိုယ္လည္းယုံမိတာ

ကိုး။ငယ္ေလးကကိုယ္႔အေပၚကိုတစ္ခါမွမညာဘူးတာ။မနက္ၿဖန္က်ေတာ႔ကိုယ္ႏုိးတာမနက္၁၀နာရီ။ႏုိးႏုိးခ်င္းသူ႔အိမ္ကိုဖုံးလွမ္းဆက္

ေတာ႔သူ႔အေမကကိုယ္႔ကိုသမီးသူငယ္ခ်င္းေတာ႔ထင္ရာစိုင္းသြားၿပီတဲ႔။သိသိခ်င္းကိုယ္နဲ႔သူ႔အေမနဲ႔ကိုေက်ာ္ၾကီးတို႔အိမ္လိုက္သြားတယ္။သူ

တုိ႔အိမ္ကလည္းမသိဘူးတဲ႔။ကိုယ္တို႔ေတြသိသမွ်အိမ္ေတြလုိက္သြားတယ္။သတင္းၾကားတာကေတာ႔ပဲခူးဘက္ကိုခုိးသြားတယ္တဲ႔။ကိုယ္နဲ႔

သူ႔အေမလည္းလက္ေလွ်ာ႔လိုက္ရေတာ႔တယ္။အဲဒီညကုိယ္သူတို႔အိမ္မွာဘဲအိပ္ၿဖစ္ခဲ႔တယ္။သူ႔အေမကိုေခ်ာ႔ရင္းေပါ႔ေလ။ကိုယ္နဲ႔သူနဲ႔လည္း

အဆက္အသြယ္ေတြၿပတ္သြားခဲ႔တယ္။ကိုယ္ေလခုခ်ိန္ထိကိုယ္႔ကိုယ္ကိုေနာင္တရလုိ႔မဆုံးဘူး။သူ႕ကိုရေအာင္မတားႏုိင္ခဲ႔ဘူးဆိုၿပီး။သူ႔အ

ေမကသူ႕ကိုသတင္းစာထဲမွာအေမြၿပတ္ေၾကာ္ၿငာထည္႔ခဲ႔တယ္။ေနာက္ေၿခာက္လေလာက္ေနေတာ႔ကိုယ္႔ဆီကိုဖုံးဆက္တယ္။သူသူ႔အေမကို

ေတာင္းပန္မလို႔တဲ႔။အဲဒါေၿပာေပးပါဦးဆိုလို႔ကိုယ္သူ႔အေမကိုေၿပာေပးခဲ႔တယ္။သူလည္းမေပါ႔မပါးၾကီးနဲ႔ဆိုေတာ႔သူအေမကသူ႔ကိုၿပန္လက္ခံ

ခဲ႔တယ္။သူအမ်ဳိးသားကိုေတာ႔ခုထက္ထိအသိအမွတ္မၿပဳခဲ႔ဘူး။ကိုယ္ေလသူ႕ကိုၿမင္ေတာ႔အရမ္းစိတ္မေကာင္းၿဖစ္ခဲ႔ရတယ္။အရင္တုန္းက

ဆံပင္ကိုတပတ္တခါၿပဳၿပင္တဲ႔ငယ္ေလးခုေတာ႔…။အရင္ကအသန္႔အၿပန္႔ၾကိဳက္တဲ႔ငယ္ေလး ခုေတာ႔...။အရင္ကရုိးသားတဲ႔မ်က္လုံးေတြနဲ႔

ငယ္ ေလး ခုေတာ႔ ...။အရာရာဟာေၿပာင္းလဲခဲ႔ပါၿပီ။ဒီလုိနဲ႔ ၂၀၀၅ ခုႏွစ္ ဇြန္လမွာ သူ႔သားေလးကို ေအာင္ၿမင္စြာေမြးဖြားခဲ႔တယ္။

ခုေတာ႔ဖုိးသားေလးလည္းေလးႏွစ္ထဲမွာေပါ႔။ကိုယ္ကဒီကိုေရာက္တာ ၂၀၀၆ ေဖေဖၚ၀ါရီလကေပါ႔။ကိုယ္၂၀၀၉မတ္လမွာရန္ကုန္

ကိုတစ္ခါက္ၿပန္ေတာ႔သူ႔တို႔အိမ္ကိုသြားခဲ႔တယ္။ကံဆိုးစြာဘဲသူတို႔အိမ္ေၿပာင္းသြားလို႔ကိုယ္မေတြ႔ခဲ႔လိုက္ရဘူး။ကိုယ္ၿပန္လာၿပီးတစ္လ

ေလာက္ၾကာေတာ႔စီးတီးေဟာမွာသူ႔ေမာင္ေလး၀ိုင္းနဲ႔အမွတ္မထင္ေတြ႔ၿဖစ္ၾကတယ္။သူဒီကိုေရာက္ေနတာ တစ္ႏွစ္ေလာက္ရွိၿပီတဲ႔။

သူ႔ဆီကဖုံးနံပါတ္ရလုိက္တာနဲ႔ဘဲအဆက္အသြယ္ၿပန္ရခဲ႔တယ္။ငယ္ေလးဟာအခ်စ္နဲ႔ေတြ႔ေတာ႔ဘာကိုမွမၿမင္ဘူး။မႊန္ေနတာ။ညီအမရင္း

ေတြလိုခ်စ္တဲ႔ကိုယ္႔ကိုေတာင္မွသူညာတတ္ေနၿပီ။ေနာက္ေတာ႔လည္းမိဘရင္ခြင္သည္သာအေအးၿမဆုံးဆိုတာသူဘ၀နဲ႔ရင္းၿပီးမွ

လက္ခံလာတယ္။ခုေတာ႔လည္းငယ္ေလးဟာသူ႔သားေလးနဲ႔သူ႔ရဲ႕မိဘရင္ခြင္မွာဘဲေႏြးေထြးစြာခုိလွဳံေနပါၿပီ။

ငယ္ေလးကိုအရမ္းသတိရလွ်က္ဒီပို႔စ္ကိုေရးပါသည္။

Read More ->>

ကိုယ္အၿဖစ္ခ်င္ဆုံးဆႏၵ

ဇြန္လရဲ႕ပထမဆုံးပို႔စ္အၿဖစ္တဂ္ပို႔စ္ေလးနဲ႔စလိုက္ရေအာင္။

ကုိယ္အၿဖစ္ခ်င္ဆုံးဆႏၵကဘာလဲတဲ႔။ ယြန္း တဂ္ထားတဲ႔ပို႔စ္ေလးပါ။ တဂ္ေပးတဲ႔ယြန္းကိုလည္း အရမ္းေက်းဇူးတင္ပါတယ္ေနာ္။

ငယ္ငယ္ကတည္းကေနအခုထက္ထိကိုယ္ၿဖစ္ခ်င္တဲ႔ဆႏၵေတြ ေၿပာရရင္ေတာ႔အမ်ားၾကီးဘဲ။ ငယ္ငယ္ကေတာ႔ကိုယ္အရမ္း

ရူးသြပ္ခဲ႔ရတာစာေရးဆရာမၾကီး ေပါ႔။ေနာက္ေတာ႔လည္း အဲဒါၾကီးကို၀ါသနာမပါေတာ႔ၿပန္ဘူး။ငါးတန္းေရာက္ေတာ႔၀ါသနာ

ကရုပ္ရွင္မင္းသမီးေလ။ဟဟ။ရုပ္ကအရမ္းလွတယ္ဆိုေတာ႔ေလ။သရုပ္ေဆာင္ေတြက်င္႔လိုက္ရတာအေမာ။ေနာက္ေတာ႔လည္း

မၿဖစ္ႏုိင္မွန္းသိလို႔မပါေတာ႔ပါဘူး။ကိုးတန္းဆယ္တန္းေရာက္ၿပန္ေတာ႔ဆရာ၀န္မၾကီးၿဖစ္အေရးဒို႔အေရးေလ။တကယ္ပါ။

အဲဒီတုန္းကေတာ႔ကိုယ္အၿဖစ္ခ်င္ဆုံးဆႏၵကဆရာ၀န္မၾကီးေလ။လူေတြကိုအသက္ကယ္ေပးရင္းနဲ႔လူသားအက်ဳိးၿပဳခ်င္တာေပါ႔။

ေအာင္စာရင္းထြက္ေတာ႔ဆရာ၀န္လိုင္းကအမွတ္မမွီဘူးေလ။အင္ဂ်င္နီယာကေတာ႔အစကတည္းကမၿဖစ္ခ်င္တာ။

အဲဒါနဲ႔ဘဲကြန္ပ်ဴတာဘဲတက္ၿဖစ္ခဲ႔တယ္ဆိုပါေတာ႔။ဟဲဟဲ။အဲဒါကငယ္ငယ္တုန္းကဆႏၵေတြေပါ႔။


အခုေလာေလာဆယ္ေတာ႔ကိုယ္ၿဖစ္ခ်င္တဲ႔ဆႏၵသုံးခုရွိတယ္။ပထမဆုံးကိုယ္အၿဖစ္ခ်င္ဆုံးဆႏၵကကို္ယ္႔ရဲ႕ေဖေဖနဲ႔ေမေမကိုဒီမွာ

ေခၚထားခ်င္တာပါဘဲ။ဘာလို႔လဲဆိုေတာ႔ကိုယ္စိတ္မခ်ဘူး။ဟိုမွာကိုယ္႔အမလတ္နဲ႔ကိုယ္႔အကိုနဲ႔ေတာ႔ရွိပါတယ္။သူတို႕ကသူတို႔

အိမ္ေထာင္နဲ႔သူတို႔ဆိုေတာ႔ေမေမနဲ႔ေဖေဖကိုသိပ္ဂရုမစိုက္ႏုိင္ၾကဘူး။ၿပီးေတာ႔ကိုယ္႔ေမေမကေလၿဖန္းထားဖူးေတာ႔သူကက်န္း

မာေရးသိပ္မေကာင္းဘူး။ တခါတရံမွာသူမ်ားအေဖအေမေတြတစ္ခုခုၿဖစ္ၿပီဆိုရင္ အရမ္း စိတ္ထိခိုက္တယ္။

ကိုယ္လည္းသိပါတယ္။ဒါေတြဟာတစ္ေန႔ၾကဳံရမယ္႔ေလာကဓံေတြဆိုတာ။ကိုယ္ရင္ဆိုင္ႏုိင္ပါ႔မလားမသိဘူး။အဲဒါေၾကာင္႔ကိုယ္

ေလကိုယ္မ်က္စိေရွ႕ေမွာက္မွာဘဲသူတို႕ေတြကိုေခၚထားခ်င္တယ္။ေလာကဓံတရားကသိပ္ေၾကာက္ဖို႔ေကာင္းတယ္။ကိုယ္မထင္

မွတ္ထားတဲ႔အခ်ိန္မွာထင္မွတ္မထားတဲ႔အရာေတြဟာၿဖစ္ၿဖစ္လာတတ္တယ္။ဒီမွာေနေတာ႔ေလာကဓံတရားကိုပိုသတိၿပဳမိလာ

တယ္။အၿဖစ္အပ်က္ေတြကအရမ္းၿမန္ဆန္တယ္။အခ်ိန္ကုန္တာလည္းအရမ္းၿမန္တယ္။မနက္မိုးလင္းတာနဲ႔ရုံးသြားဖို႔ၿပင္ဆင္၊

ရုံးေရာက္ၿပန္ေတာ႔လည္းအလုပ္လုပ္ေနရတာမို႔အခ်ိန္ကဘယ္လိုဘယ္လိုကုန္သြားမွန္းမသိ။ရုံးကအိမ္ကိုၿပန္ေရာက္ေတာ႔ည

၉နာရီ ေလာက္ရွိၿပီ။ေရမိုးခ်ဳိး၊ထမင္းစား၊သတင္းၾကည္႔ ကုန္ၿပန္ၿပီတစ္ရက္။ရုံးပိတ္ရက္က်ေတာ႔တစ္ပတ္စာအ၀တ္ေတြကိုေလွ်ာ္၊

အိမ္သန္႔ရွင္းေရးလုပ္နဲ႔ဘေလာ႔ခ္ေတြကိုလိုက္လည္ၿပီးကြန္မန္႔ေလးဘာေလးေပး၊ကိုယ္႔ဘေလာ႔ခ္ေလးဘာေလး၀င္ပို႔စ္ေလးဘာ

ေလးအသစ္တင္နဲ႔ကုန္သြားတာဘဲ။အဲဒီလိုနဲ႔ကိုယ္လည္းစင္ကာပူေရာက္တာသံုးႏွစ္ၿပည္႔မွန္းမသိၿပည္႔သြားတယ္။

အသက္လည္း၃၀ၿပည္႔ေတာ႔မယ္။မလြယ္ပါဘူးတကယ္။ေရးရင္းနဲ႔ပို႔စ္ကေခါင္းစဥ္ေၿပာင္းေတာ႔မယ္။စင္ကာပူေရာက္ၿငီးခ်င္းၿဖစ္ေတာ႔မယ္။


ကိုယ္ၿဖစ္ခ်င္တဲ႔ဆႏၵဒုတိယတစ္ခုကေတာ႔ကိုယ္နဲ႔ကိုယ္႔မ်က္မွန္ေလးရဲ႕အခ်စ္မွတ္တိုင္တစ္ခုအၿဖစ္သားေလးသို႔မဟုတ္သမီးေလး

တစ္ေယာက္လိုခ်င္တာပါဘဲ။ဒါေပမယ္႔ကိုယ္တုိ႔ႏွစ္ေယာက္မွာအခုခ်ိန္ထိၿပည္႔ၿပည္႔စုံစုံမရပ္တည္ႏုိင္ေသးဘူး။ရုန္းကန္ေနရတုန္းပါဘဲ။

ကိုယ္႔သားသမီးအတြက္ဘာကိုမွၿပီးၿပည္႔စုံေအာင္ထားႏုိင္ေအာင္ဦးမွာမဟုတ္ေသးပါဘူး။ဒါေၾကာင္႔ႏွစ္ေယာက္လုံးကသားသမီးလိုခ်င္

ေပမယ္႔မယူရဲေသးဘူး။ကိုယ္ကမိသားစုဘ၀ေလးကိုအရမ္းအားက်တာ။အဲဒီလိုအားက်တတ္ေအာင္လည္းကိုယ္႔ေဖေဖနဲ႔ကိုယ္႔

ေမေမရဲ႕အိမ္ေထာင္ေရးကတကယ္႔ကိုမွစံၿပအိမ္ေထာင္ေရးၿဖစ္ခဲ႔တာကိုး။ကိုယ္ကကိုယ္႔ေဖေဖနဲ႔ကိုယ္႔ေမေမကိုအရမ္းအားက်တယ္။

သူတို႔ေတြကသားသမီးေတြကိုတကယ္႔ကိုလုိေလေသးမရွိေအာင္ၿပဳစုပ်ဳိးေထာင္ေပးခဲ႔တယ္။ကိုယ္႔သားသမီးက်ရင္ကိုယ္ေဖေဖနဲ႔ကိုယ္႔

ေမေမလိုကိုယ္တို႔ႏွစ္ေယာက္ပ်ဳးိေထာင္ေပးႏုိင္ပါ႔မလား။မေသခ်ာေသးပါဘူး။ကိုယ္ကေတာ႔ကိုယ္႔ရဲ႕ကိုယ္ပြားေလးသို႔မဟုတ္ကိုယ္႔မ်က္မွန္

ေလးရဲ႕ကိုယ္ပြားေလးတစ္ေယာက္ကိုလူ႔ေလာကထဲကိုေရာက္ေအာင္ေခၚေဆာင္ခ်င္တာပါဘဲ။မိသားစုဘ၀ေလးကိုအရမ္းလိုခ်င္တာ

ဘဲ။သာယာတဲ႔မိသားစုေလးတစ္ခုကိုတည္ေဆာက္ခ်င္တယ္။


ေနာက္ဆုံးတစ္ခုကေတာ႔မၿဖစ္ႏုိင္တဲ႔ဆႏၵလုိ႔ဘဲေၿပာရမလား။ငပ်င္းဆႏၵလို႔ဘဲေၿပာရမလား။ဟီးဟီး။လစဥ္လစဥ္အလုပ္မလုပ္ဘဲနဲ႔ကိုယ္႔

အေကာင္႔ထဲကိုပိုက္ဆံေတြ၀င္လာရင္သိပ္ေကာင္းမွာဘဲ။အလုပ္လည္းမလုပ္ခ်င္ေတာ႔ဘူး။အရမ္းစိတ္ညစ္စရာေကာင္းတာဘဲ။

ကိုယ္လုပ္ရတဲ႔အလုပ္ပတ္၀န္းက်င္ကအရမ္းေကာင္းပါတယ္။ဒါေပမယ္႔ကိုယ္ကအလုပ္ကိုမလုပ္ခ်င္ေတာ႔တာ။လစဥ္သာကိုယ္႔

အေကာင္႔ထဲကိုသူ႔အလိုအေလ်ာက္ပိုက္ဆံေတြ၀င္ေနမယ္ဆိုရင္ကိုယ္အလုပ္လုပ္စရာလည္းမလိုေတာ႔ဘူး။

ဘယ္ေလာက္ေကာင္းလုိက္လဲေနာ္။

ကဲ.ယြန္းေရ..ကိုယ္ေရးၿပီးၿပီေနာ္။ဟီးဟီး။ကိုယ္႔ရဲ႕ေနာက္ဆုံးဆႏၵကိုၿဖည္႔ဆီးေပးပါလား။ဟီးဟီး

။ေနာက္တာေနာ္။တကယ္ၿဖည္႔ေပးေနမွာစိုးလို႔။

Read More ->>