ကိုယ္အၿဖစ္ခ်င္ဆုံးဆႏၵ

ဇြန္လရဲ႕ပထမဆုံးပို႔စ္အၿဖစ္တဂ္ပို႔စ္ေလးနဲ႔စလိုက္ရေအာင္။

ကုိယ္အၿဖစ္ခ်င္ဆုံးဆႏၵကဘာလဲတဲ႔။ ယြန္း တဂ္ထားတဲ႔ပို႔စ္ေလးပါ။ တဂ္ေပးတဲ႔ယြန္းကိုလည္း အရမ္းေက်းဇူးတင္ပါတယ္ေနာ္။

ငယ္ငယ္ကတည္းကေနအခုထက္ထိကိုယ္ၿဖစ္ခ်င္တဲ႔ဆႏၵေတြ ေၿပာရရင္ေတာ႔အမ်ားၾကီးဘဲ။ ငယ္ငယ္ကေတာ႔ကိုယ္အရမ္း

ရူးသြပ္ခဲ႔ရတာစာေရးဆရာမၾကီး ေပါ႔။ေနာက္ေတာ႔လည္း အဲဒါၾကီးကို၀ါသနာမပါေတာ႔ၿပန္ဘူး။ငါးတန္းေရာက္ေတာ႔၀ါသနာ

ကရုပ္ရွင္မင္းသမီးေလ။ဟဟ။ရုပ္ကအရမ္းလွတယ္ဆိုေတာ႔ေလ။သရုပ္ေဆာင္ေတြက်င္႔လိုက္ရတာအေမာ။ေနာက္ေတာ႔လည္း

မၿဖစ္ႏုိင္မွန္းသိလို႔မပါေတာ႔ပါဘူး။ကိုးတန္းဆယ္တန္းေရာက္ၿပန္ေတာ႔ဆရာ၀န္မၾကီးၿဖစ္အေရးဒို႔အေရးေလ။တကယ္ပါ။

အဲဒီတုန္းကေတာ႔ကိုယ္အၿဖစ္ခ်င္ဆုံးဆႏၵကဆရာ၀န္မၾကီးေလ။လူေတြကိုအသက္ကယ္ေပးရင္းနဲ႔လူသားအက်ဳိးၿပဳခ်င္တာေပါ႔။

ေအာင္စာရင္းထြက္ေတာ႔ဆရာ၀န္လိုင္းကအမွတ္မမွီဘူးေလ။အင္ဂ်င္နီယာကေတာ႔အစကတည္းကမၿဖစ္ခ်င္တာ။

အဲဒါနဲ႔ဘဲကြန္ပ်ဴတာဘဲတက္ၿဖစ္ခဲ႔တယ္ဆိုပါေတာ႔။ဟဲဟဲ။အဲဒါကငယ္ငယ္တုန္းကဆႏၵေတြေပါ႔။


အခုေလာေလာဆယ္ေတာ႔ကိုယ္ၿဖစ္ခ်င္တဲ႔ဆႏၵသုံးခုရွိတယ္။ပထမဆုံးကိုယ္အၿဖစ္ခ်င္ဆုံးဆႏၵကကို္ယ္႔ရဲ႕ေဖေဖနဲ႔ေမေမကိုဒီမွာ

ေခၚထားခ်င္တာပါဘဲ။ဘာလို႔လဲဆိုေတာ႔ကိုယ္စိတ္မခ်ဘူး။ဟိုမွာကိုယ္႔အမလတ္နဲ႔ကိုယ္႔အကိုနဲ႔ေတာ႔ရွိပါတယ္။သူတို႕ကသူတို႔

အိမ္ေထာင္နဲ႔သူတို႔ဆိုေတာ႔ေမေမနဲ႔ေဖေဖကိုသိပ္ဂရုမစိုက္ႏုိင္ၾကဘူး။ၿပီးေတာ႔ကိုယ္႔ေမေမကေလၿဖန္းထားဖူးေတာ႔သူကက်န္း

မာေရးသိပ္မေကာင္းဘူး။ တခါတရံမွာသူမ်ားအေဖအေမေတြတစ္ခုခုၿဖစ္ၿပီဆိုရင္ အရမ္း စိတ္ထိခိုက္တယ္။

ကိုယ္လည္းသိပါတယ္။ဒါေတြဟာတစ္ေန႔ၾကဳံရမယ္႔ေလာကဓံေတြဆိုတာ။ကိုယ္ရင္ဆိုင္ႏုိင္ပါ႔မလားမသိဘူး။အဲဒါေၾကာင္႔ကိုယ္

ေလကိုယ္မ်က္စိေရွ႕ေမွာက္မွာဘဲသူတို႕ေတြကိုေခၚထားခ်င္တယ္။ေလာကဓံတရားကသိပ္ေၾကာက္ဖို႔ေကာင္းတယ္။ကိုယ္မထင္

မွတ္ထားတဲ႔အခ်ိန္မွာထင္မွတ္မထားတဲ႔အရာေတြဟာၿဖစ္ၿဖစ္လာတတ္တယ္။ဒီမွာေနေတာ႔ေလာကဓံတရားကိုပိုသတိၿပဳမိလာ

တယ္။အၿဖစ္အပ်က္ေတြကအရမ္းၿမန္ဆန္တယ္။အခ်ိန္ကုန္တာလည္းအရမ္းၿမန္တယ္။မနက္မိုးလင္းတာနဲ႔ရုံးသြားဖို႔ၿပင္ဆင္၊

ရုံးေရာက္ၿပန္ေတာ႔လည္းအလုပ္လုပ္ေနရတာမို႔အခ်ိန္ကဘယ္လိုဘယ္လိုကုန္သြားမွန္းမသိ။ရုံးကအိမ္ကိုၿပန္ေရာက္ေတာ႔ည

၉နာရီ ေလာက္ရွိၿပီ။ေရမိုးခ်ဳိး၊ထမင္းစား၊သတင္းၾကည္႔ ကုန္ၿပန္ၿပီတစ္ရက္။ရုံးပိတ္ရက္က်ေတာ႔တစ္ပတ္စာအ၀တ္ေတြကိုေလွ်ာ္၊

အိမ္သန္႔ရွင္းေရးလုပ္နဲ႔ဘေလာ႔ခ္ေတြကိုလိုက္လည္ၿပီးကြန္မန္႔ေလးဘာေလးေပး၊ကိုယ္႔ဘေလာ႔ခ္ေလးဘာေလး၀င္ပို႔စ္ေလးဘာ

ေလးအသစ္တင္နဲ႔ကုန္သြားတာဘဲ။အဲဒီလိုနဲ႔ကိုယ္လည္းစင္ကာပူေရာက္တာသံုးႏွစ္ၿပည္႔မွန္းမသိၿပည္႔သြားတယ္။

အသက္လည္း၃၀ၿပည္႔ေတာ႔မယ္။မလြယ္ပါဘူးတကယ္။ေရးရင္းနဲ႔ပို႔စ္ကေခါင္းစဥ္ေၿပာင္းေတာ႔မယ္။စင္ကာပူေရာက္ၿငီးခ်င္းၿဖစ္ေတာ႔မယ္။


ကိုယ္ၿဖစ္ခ်င္တဲ႔ဆႏၵဒုတိယတစ္ခုကေတာ႔ကိုယ္နဲ႔ကိုယ္႔မ်က္မွန္ေလးရဲ႕အခ်စ္မွတ္တိုင္တစ္ခုအၿဖစ္သားေလးသို႔မဟုတ္သမီးေလး

တစ္ေယာက္လိုခ်င္တာပါဘဲ။ဒါေပမယ္႔ကိုယ္တုိ႔ႏွစ္ေယာက္မွာအခုခ်ိန္ထိၿပည္႔ၿပည္႔စုံစုံမရပ္တည္ႏုိင္ေသးဘူး။ရုန္းကန္ေနရတုန္းပါဘဲ။

ကိုယ္႔သားသမီးအတြက္ဘာကိုမွၿပီးၿပည္႔စုံေအာင္ထားႏုိင္ေအာင္ဦးမွာမဟုတ္ေသးပါဘူး။ဒါေၾကာင္႔ႏွစ္ေယာက္လုံးကသားသမီးလိုခ်င္

ေပမယ္႔မယူရဲေသးဘူး။ကိုယ္ကမိသားစုဘ၀ေလးကိုအရမ္းအားက်တာ။အဲဒီလိုအားက်တတ္ေအာင္လည္းကိုယ္႔ေဖေဖနဲ႔ကိုယ္႔

ေမေမရဲ႕အိမ္ေထာင္ေရးကတကယ္႔ကိုမွစံၿပအိမ္ေထာင္ေရးၿဖစ္ခဲ႔တာကိုး။ကိုယ္ကကိုယ္႔ေဖေဖနဲ႔ကိုယ္႔ေမေမကိုအရမ္းအားက်တယ္။

သူတို႔ေတြကသားသမီးေတြကိုတကယ္႔ကိုလုိေလေသးမရွိေအာင္ၿပဳစုပ်ဳိးေထာင္ေပးခဲ႔တယ္။ကိုယ္႔သားသမီးက်ရင္ကိုယ္ေဖေဖနဲ႔ကိုယ္႔

ေမေမလိုကိုယ္တို႔ႏွစ္ေယာက္ပ်ဳးိေထာင္ေပးႏုိင္ပါ႔မလား။မေသခ်ာေသးပါဘူး။ကိုယ္ကေတာ႔ကိုယ္႔ရဲ႕ကိုယ္ပြားေလးသို႔မဟုတ္ကိုယ္႔မ်က္မွန္

ေလးရဲ႕ကိုယ္ပြားေလးတစ္ေယာက္ကိုလူ႔ေလာကထဲကိုေရာက္ေအာင္ေခၚေဆာင္ခ်င္တာပါဘဲ။မိသားစုဘ၀ေလးကိုအရမ္းလိုခ်င္တာ

ဘဲ။သာယာတဲ႔မိသားစုေလးတစ္ခုကိုတည္ေဆာက္ခ်င္တယ္။


ေနာက္ဆုံးတစ္ခုကေတာ႔မၿဖစ္ႏုိင္တဲ႔ဆႏၵလုိ႔ဘဲေၿပာရမလား။ငပ်င္းဆႏၵလို႔ဘဲေၿပာရမလား။ဟီးဟီး။လစဥ္လစဥ္အလုပ္မလုပ္ဘဲနဲ႔ကိုယ္႔

အေကာင္႔ထဲကိုပိုက္ဆံေတြ၀င္လာရင္သိပ္ေကာင္းမွာဘဲ။အလုပ္လည္းမလုပ္ခ်င္ေတာ႔ဘူး။အရမ္းစိတ္ညစ္စရာေကာင္းတာဘဲ။

ကိုယ္လုပ္ရတဲ႔အလုပ္ပတ္၀န္းက်င္ကအရမ္းေကာင္းပါတယ္။ဒါေပမယ္႔ကိုယ္ကအလုပ္ကိုမလုပ္ခ်င္ေတာ႔တာ။လစဥ္သာကိုယ္႔

အေကာင္႔ထဲကိုသူ႔အလိုအေလ်ာက္ပိုက္ဆံေတြ၀င္ေနမယ္ဆိုရင္ကိုယ္အလုပ္လုပ္စရာလည္းမလိုေတာ႔ဘူး။

ဘယ္ေလာက္ေကာင္းလုိက္လဲေနာ္။

ကဲ.ယြန္းေရ..ကိုယ္ေရးၿပီးၿပီေနာ္။ဟီးဟီး။ကိုယ္႔ရဲ႕ေနာက္ဆုံးဆႏၵကိုၿဖည္႔ဆီးေပးပါလား။ဟီးဟီး

။ေနာက္တာေနာ္။တကယ္ၿဖည္႔ေပးေနမွာစိုးလို႔။