ရင္ခြင္တံခါး

ငါ႔ ရဲ႕ ရင္ခြင္တံခါး ကို
တိတ္တဆိတ္လာေခါက္
တိတ္တိတ္ေလး ငါ႔ရင္ခြင္မွာ ခိုေအာင္းေနၿပီး
တိတ္တိတ္ေလး ၿပန္ထြက္သြားခဲ႔
ငါ႔ရင္ခြင္တံခါးကိုေတာ႔
သူက ေသာ႔ခတ္ခဲ႔တယ္ေလ။
တၿခားသူေတြ လာမွာစိုးလုိ႕တဲ႔။

ေၿခာက္ေသြ႕ေနတဲ႔ မင္းမ်က္ရည္ေတြ
ထင္ေနေသးတဲ႔ မင္းရဲ႕ေၿခရာေတြ
မင္းရဲ႕ ၿပာလြင္လြင္ ရယ္သံေတြ
အၿပစ္ကင္းစင္တဲ႔ မင္းရဲ႕ အၿပဳံးႏုႏုေတြ
မင္းကို သတိရေစႏိုင္မယ္႔ အရာေတြကို
မင္းက ခ်န္ထားခဲ႔တယ္ေလ။

ဒီလိုနဲ႔ ရာသီေတြေၿပာင္း
ရက္ကို လစား . လကိုႏွစ္စား
ၿပကၡဒိန္တစ္ခု ၿပီးတစ္ခု ကုန္လို႔
ဖုန္တက္ေနတဲ႔ ငါ႔ရင္ခြင္က
ေသာ႔ပိုင္ရွင္ကို ေစာင္႔ေမွ်ာ္ေနေလရဲ႕။

တစ္ရက္ေတာ႔…
ညစ္ႏြမ္းႏြမ္း နဲ႔ ေကာင္းေလးတစ္ေယာက္
ဘယ္လုိမွ မမွတ္မိႏုိင္ေလာက္ ေအာင္
စုတ္ၿပတ္သတ္ေနတဲ႔ ပုံစံနဲ႔ သူ…
သံေခ်းေတြအထပ္ထပ္တပ္ေနတ႔ဲ
ရင္ခြင္ေသာ႔ ကို ၾကိဳးစားဖြင္႔
ေနာက္ေနာင္ ငါ႔ရင္ခြင္ကေန
သူဘယ္မွ မသြားေတာ႔ပါဘူးလို႔
အခါခါ ဆိုရင္း…
ေလာက ၾကီးတစ္ခုလုံးကို
ႏွဳတ္ဆက္ ေက်ာခိုင္းလို႔…….